วันนี้เราอย ากที่จะพาเพื่อนๆ ไปเรียนรู้ข้อคิดการใช้ชีวิต กับบทความ สิ่งที่เศรษฐีจะได้รับในวันที่ตกอับ ไปดูกันว่าทำไมวันที่ร่ำร ว ยถึงควรมองเห็นพี่น้อง
ประสบการณ์จากเศรษฐีตกอับร ว ยแล้วอย่ าทะนงตน ยิ่งบินสูงมาก ยิ่งร่วงลงมาเ จ็ บ มีอ ดีตเศรษฐีท่านหนึ่งเล่าให้ฟังว่า ..เมื่อก่อนผมมีที่ดิน อยู่ในแทบทุกเขตของกทม. และต ามหัวเมืองใหญ่ๆ ทั่วประเทศรวมแล้วประมาณ 500 ไร่ เมื่อ 30 ปี ที่แล้วผมพกเงิ น ในกระเป๋าไว้เที่ยวครั้งละเป็นแสน ทำมาค้าข า ยได้เงิ นดีจริงๆ ภรรย าผมชอบเล่นหุ้น ร า ค าหุ้นก็ขึ้นเอาๆ เราก็ได้กำไรมามากมาย เรามีเงิ นสดหล า ยร้อยล้าน อยู่มาวันหนึ่ง
มีญาติผมคนหนึ่ง เดือ ดร้อน มายืมเ งินผม ผมด่าเขาซะเสียๆห า ยๆ ( ด้วยความที่คิดว่าตนเองมีเงิ น มากจะพูดอะไรกับใครยังไงก็ได้ ) แต่ก็ให้เงิ นไปแสนนึง แล้วบอ กเขาว่า ไม่ต้องมาให้เห็นหน้าอีกนะ
เงิ นที่ให้คิดว่า ‘ ให้ทาน ‘ เขารับเงิ นพร้อมน้ำต า ( ตอนนั้นผมไม่รู้หรอ กว่าเขาจะรู้สึกยังไง ) เมื่อผมคิดการใหญ่ ตั้งโรงงานอะไหล่ ที่อยุธย าปีนั้นเกิดวิกฤตน้ำท่วมหนัก น้ำพัดพาทุกอย่ างไปจากชีวิตผมจริงๆ รถผม 19 คัน บ้านอีก 5 หลังที่ดินทั้งหมด และเงิ นสดที่เคยมีแฟน ผมเล่นหุ้นเจ๊งไปสี่ร้อยกว่าล้าน ลูกๆทำธุรกิจก็หมดตัวข า ดทุนย่อยยับ ภายใน 2 ปี สิ่งที่มีมันห า ยไป เหลือไว้เพียงห นี้สิน 200 กว่าล้าน ปัจจุบันผมคือ ‘ บุคคลล้มละล า ย ‘ เช่าห้องแถวพออยู่ได้ ขา ยก๋วยเตี๋ยวประทังชีวิตไปวันๆ
เมียผมก็ไม่มีกระจิตกระใจทำอะไรลูกๆ ผมก็ต่างแยกย้ายกันไป เอาตัวรอ ดต ามเส้นทางชีวิตของตัวเอง ผมไม่เคยได้เห็นหน้าลูกๆอีกเลย ตอนนี้ผมอายุ 76 ผมต้องยกหม้อก๋วยเตี๋ยว ล้างจาน แต่ทุกวันนี้ผมปลงได้แล้วนะ…ผมมาลำบาก ตอนแก่แต่ก็เริ่มเข้าใจชีวิตมากขึ้น เ งินค่าเช่าห้องนี้ ผมไปยืมกับคนที่ผมเคยด่าเขาแล้ว ให้เขาไปแสนนึง ลูกเขา ยื่นเงิ นให้ผมแสนห้า แล้วบอ กผมว่า…
‘ พ่อผมบากหน้าไปยืมเ งินคุณลุง เพราะตอนนั้น ผมเข้าโรงพย าบาลผ่าตัดเพื่อให้รอ ด พ่อนั่งร้องไห้ คุณลุงด่าแล้วโยนเงิ น ให้เหมือนหมา ลุงบอ กว่า จะตีพ่อพ่อก็ยอม เพราะชีวิตลูกมีค่ามากกว่าสิ่งใด ต่อให้ทำอย่ างไร พ่อก็ยอมถ้ามีเงิ น จะให้หามาคืนคุณลุง แสนนี้ผมคืนห้าหมื่นคือ ดอ กเบี้ย ไม่มีห นี้บุญคุณกัน แต่ถ้าคุณลุงลำบากคุณลุงมายืมกับผมๆ จะให้กู้ผมจะไม่ด่า
คุณลุงเหมือนที่คุณลุงด่าพ่อผมจริงๆ ถ้าไม่มีเงิ นคุณลุงผมคงไม่รอ ด เพราะเ งินแสน ที่คุณลุงโยนให้ พ่อผมนี่แหละ ที่ต่อชีวิตให้ผม ผมทำต ามที่พ่อบอ กแล้ว ให้ตอบแทนห นี้ก้อนนี้ ให้คุณลุงส่วนลูกคุณ ลุงผมไม่รู้กร รมของใครของมัน ‘ ผมเดินร้องไห้มา ถึงบ้านเอาเงิ น มาจ่ายค่าเช่าห้องแถว และลงทุนร้านก๋วยเตี๋ยว เพิ่มมีเ งินเก็บไว้ 30,000 บาท และผมเข้าใจความรู้สึกของคำว่า ‘ กรร มนั้นต ามสนอง ‘ หลานไม่ได้ด่าผม แต่หลานพูดความจริง เพียงแต่ผมรับความจริงไม่ได้ แต่ตอนนี้ผมมีความสุขดีนะ พระแม่ชีขอทาน มากินก๋วยเตี๋ยว ที่ร้านผมผมไม่คิดเ งิน ตอนผมมีเยอะๆ ผมเบื่อคนบอ กบุญ ผมไม่เคยทำบุญ ผมกิน ผมเที่ยว ผมมีผู้หญิงตอนนี้ ผมหมดตัว มีห นี้สินสิ้นเพื่อนไร้ลูก ผมถึงได้ฟังธรรมะ เข้าวัดเป็นรู้จักทาน
ตอนนี้ผมห่วง แค่เมียผมผมภาวนา ให้เมียไปก่อนผม เพราะไม่อย ากเห็นเมียลำบาก ไม่ต้องถามว่าผมเป็นใคร ร้านอยู่แถวไหน เพราะจะไม่บอ กเก็บเรื่องราว มาให้อ่านไว้เป็นข้อคิดเตือนใจ คนอ่า นจบได้กำไร คนขิ้เกียจอ่า นก็คงพลาดโอกาส ไม่มีคำว่าย ากจน สำหรับคนขยัน ไม่มีการปลงตก ถ้าไม่เคยสูงสุดแล้วมาต่ำสุด ‘ เรื่องนี้สอนใจได้ดีเหลือเกิน ถือว่าเป็นการสอนใจ ‘ สำหรับใครหล า ยๆคน ที่ทะนงตนและลืมตัวใช้เพื่อเตือนใจตัวเองนะครับ
ที่มา stand-smiling
