วันนี้เราอยากที่จะพาเพื่อนๆ ไปเรียนรู้ข้อคิดการใช้ชีวิต กับบทความ คนที่ไม่ซื่อสัตย์ ไม่มีวันพบเจอ กับความเจริญของชีวิต ไปดูกันว่าทำไมคนไม่ซื่อสัตย์ถึงไม่มีวันเจริญ
เรามักจะถูกสอน มาตั้งแต่ เ ด็ ก ว่าการซื่อสัตย์นั้น เป็นคุณสมบัติ ของคนดีข้ อหนึ่งที่ควรมี เราจึงอย ากให้บทความนี้เป็นข้ อคิดสอนใจให้กับทุ กคน ซื่อสัตย์ถูก หนุ่มน้อยนามว่า ฉลาด ทิ้งลงทะเล ซื่อสัตย์ พย าย ามว่ายน้ำ
จน มาถึงเกาะแห่งหนึ่งเมื่อขึ้นฝั่งได้ ซื่อสัตย์ก็นอนพัก อยู่บนหาดทราย เค้าพย าย ามคิดหาวิ ธีที่จะกลับขึ้นแผ่นดินใหญ่ สิ่งที่ซื่อสัตย์หวังก็คือเรือสักลำ ที่ผ่ าน มาทางนี้บ้างอยู่ ๆ ซื่อสัตย์ก็ได้ยิน
เ สียงเพลง แววมแต่ไกลเขา รีบลุกขึ้น และมองไปยังต้นเสี ยงนั้น มีเรือลำหนึ่ง กำลังมุ่งมายังเกาะนี้ บนเรือลำนั้น มีธงผืนเล็กโบกสะบัดอยู่บนธงนั้นเขียนคำว่าความสุข ที่แท้เป็นเรือของความสุขนั่นเอง
ซื่อสัตย์จึงตะโกน เรียกกความสุข ความสุข ความสุขผมคือซื่อสัตย์ คุณช่วยพาผม ขึ้นฝั่งได้ไหม เมื่อความสุข ได้ยินก็พูดกับซื่อสัตย์ว่า ไม่ได้ ๆ หากผมพาคุณขึ้น มา ด้วยผมจะหมดสุข เพราะผู้คน มากมาย
ในสังคมยุคนี้ พอพูดความจริง แล้วกลับไม่มีความสุขเลย ขอโ ทษนะซื่อสัตย์ ผมรับคุณขึ้น มาไม่ได้ พูดเสร็จความสุขก็จากไปผ่ าน ไปสักครู่หนึ่งตำแหน่งก็ผ่ าน มาซื่อสัตย์ ตะโกนเรียกตำแหน่งตำแหน่ง
ผมคือซื่อสัตย์ ผมขออาศัย เรือของคุณขึ้นฝั่ง ได้ไหม พอตำแหน่งได้ยินก็รีบ หันหัวเรือให้ห่างออ กไป จากนั้นก็หัน มาพูดกับซื่อสัตย์ว่า ไม่ได้ไม่ได้ซื่อสัตย์ คุณจะขึ้น มาอยู่ กับผมไม่ได้คุณรู้ไหม กว่าผมจะได้ตำแหน่งนี้
มามันย ากเย็นเพียงใด หากผมพาคุณ มาอยู่ด้วยเดี๋ยวผมก็ซ วยนะสิ เดี๋ยวผมจะสูญเ สี ยตำแหน่งยังไง ผมไม่ขออยู่ร่วมกับคุณ ซื่อสัตย์น้ำต าคลอเบ้า มองตำแหน่งที่รีบออ กเรือจากไปอย่ างสิ้นหวัง รู้สึกสับสนในตนเอง
เป็นอย่ างยิ่ง แต่สิ่งที่มันทำได้ก็เพียงแค่รอ รอและก็รอเท่านั้นอยู่ ๆ ท่วงทำนองที่ไม่ค่อยจะเข้ากันนัก ก็แว่วดังขึ้นเรือลำหนึ่ง บรรทุ กแข่งขันเป็น จำนวน มากผ่ าน มาซื่อสัตย์ จึงตะโกนเรียกแข่งขันแข่งขันผมขอ
ขึ้นเรือของคุณ ได้ไหม คุณเป็นใครคุณมีประโยชน์ แค่ไหนกับพวกเรา แข่งขันตะโกนถามมา ซื่อสัตย์ไม่อย าก พูดอะไรมาก เพราะเกรงว่าจะพลาดโอกาส เหมือนทุ กครั้งที่ผ่ าน มา แต่ซื่อสัตย์ก็คือซื่อสัตย์ ผมคือซื่อสัตย์เขาตอบ
ที่มา yim-wanwaii, thesati, sabuyjaijung
