วันนี้เราอย ากที่จะพาเพื่อนๆ ไปเรียนรู้ข้อคิดการเป็นคนซื่อสัตย์ กับบทความ หากเป็นคนซื่อสัตย์ วันเวลาจะคัดสรรสิ่งที่ดีเข้ามาหาคุณเอง ไปดูกันว่าทำไมวันเวลาจะคัดารรสิ่งที่ดีเข้ามาในวันที่คุณเป็ฯคนที่ซื่อสัตย์มากพอ
ซื่อสัตย์ถูกช ายนามว่า ฉลาดปล่อยไว้ที่เกาะร้างกลางทะเล ซื่อสัตย์พย าย ามคิดหาวิธีที่จะกลับขึ้นฝั่ง สิ่งที่ซื่อสัตย์หวัง ก็คือจะมีเรือซักลำ ผ่าน มาทางนี้บ้าง ซื่อสัตย์ก็ได้ยินเสียงเพลง แววมาแต่ไกล ซื่อสัตย์รีบมองไปยังต้นเสียงนั้น มีเรือลำหนึ่งกำลังมุ่งมายังเกาะนี้ บนเรือลำนั้น มีธงผืนเล็กโบกสะบัดอยู่บนธงนั้นเขียนคำว่า ความสุข ที่แท้เป็นเรือของความสุขนั่นเอง ซื่อสัตย์จึงตะโกนเรียกเรือของความสุข
ความสุขความสุข ผมคือซื่อสัตย์ คุณช่วยพาผมขึ้นฝั่งได้ไหม เมื่อความสุขได้ยิน ก็พูดกับซื่อสัตย์ว่าไม่ได้หรอ ก หากผมพาคุณขึ้น มาด้วย ผมจะหมดสุข คุณดูสิ ผู้คน มากมายในสังคมยุคนี้ ที่พูดความจริงแล้วกลับไม่มีความสุข ขอโทษนะซื่อสัตย์ ผมรับคุณขึ้น มาไม่ได้ พูดเสร็จความสุขก็จากไป ผ่านไปสักครู่หนึ่ง ตำแหน่งก็ผ่าน มา ซื่อสัตย์ตะโกนเรียกตำแหน่ งตำแหน่ง ตำแหน่ง
ผมคือซื่อสัตย์ ผมขออาศัยเรือของคุณขึ้นฝั่งได้ไหม ตำแหน่งพอได้ยินก็รีบหันหัวเรือ ให้ห่างออ กไป จากนั้นก็หัน มาพูดกับซื่อสัตย์ว่าไม่ได้ไม่ได้ ซื่อสัตย์คุณจะขึ้น มาอยู่กับผมไม่ได้ คุณรู้ไหมตำแหน่งที่ผมได้มานั้น มันย ากเย็นสักเพียงใด หากผมพาซื่อสัตย์อย่ างคุณ มาอยู่ด้วย ผมก็จะสูญเสียตำแหน่งไปแน่ๆ เพราะตำแหน่งนี่ ผมได้มาด้วยความไม่ซื่อสัตย ยังไงผมไม่ขออยู่ร่วมกับคุณ ซื่อสัตย์น้ำต าคลอเบ้า มองตำแหน่งที่รีบออ กเรือจากไปอย่ างสิ้นหวัง
รู้สึกสับสนในตนเอง เป็นอย่ างยิ่ง หรือในปัจจุบันนี้ไม่มีใคร ต้องการซื่อสัตย์แล้ว อยู่ๆท่วงทำนองที่ไม่ค่อยจะเข้ากันนักก็แว่วดังขึ้น มา เรือลำหนึ่งบรรทุกแข่งขันเป็นจำนวน มากผ่าน มา ซื่อสัตย์จึงตะโกนเรียก.แข่งขันแข่งขัน ผมขอขึ้นเรือของคุณได้ไหม แข่งขันถามกลับมา คุณเป็นใคร คุณมีประโยชน์แค่ไหน กับพวกเรา ซื่อสัตย์ไม่อย ากพูดอะไรมาก เพราะเกรงว่าจะพลาดโอกาสอีก แต่ซื่อสัตย์ก็คือซื่อสัตย์ ยังไงก็พูดความจริงเสมอ ผมคือซื่อสัตย์ ห๊า คุณคือซื่อสัตย์ หากพวกเรามีคุณอยู่ด้วย เราจะแข่งขันเอาชนะอะไรกับใครที่ไหนได้
พูดเสร็จแข่งขันก็หันหัวเรือ จากไปอย่ างรวดเร็ว ในขณะที่ซื่อสัตย์ กำลังสิ้นหวังอยู่ๆ ก็มีน้ำเสียงอันเมตต าดังขึ้นว่า ลูกจ๋าขึ้นเรือเถิดเมื่อซื่อสัตย์เงยหน้าขึ้น มอง ก็เห็นผู้เฒ่าคนหนึ่งยืนอยู่บนเรือ ฉันคือ กาลเวลา กาลเวลาแนะนำตัว ทำไมต้องมาช่วยผมครับ ซื่อสัตย์ถามออ กไปด้วยความสงสัย มีแต่กาลเวลาเท่านั้นที่รู้ว่าซื่อสัตย์มีค่ามากเพียงใด กาลเวลาพูดออ กไปด้วยรอยยิ้ม กาลเวลาได้เล่าให้ซื่อสัตย์ฟังว่า
พบ..ความสุข ตำแหน่ง แข่งขัน ที่ต่างก็เรือล่มอยู่กลางทะเล ตัวข้ากาลเวลาในอดีต เคยเป็นทั้งความสุขตำแหน่งและแข่งขัน มาหมดแล้ว สิ่งที่ข้าได้เรียนรู้ก่อน มาเป็นกาลเวลา คือทุกสิ่งที่เคยเป็นความสุข จะห า ยไปถ้าไม่มีความซื่อสัตย์ ตำแหน่งที่ได้มาก็เป็นตำแหน่งจอมปลอม การแข่งขันก็จะได้ชัยชนะอยู่ได้ไม่นาน ก็จะล้มเหลวไม่เป็นท่า จงเป็นคนซื่อสัตย์ เพราะเวลาเท่านั้นที่จะคัดสิ่งที่ดีให้กับคุณ
ที่มา khaonaroo, yakrookaset
