วันนี้เราอย ากที่จะแนะนำบทความ จงจำไว้ ถ้าเป็นคนซื่อสัตย์ วันเวลาจะคัดสรรสิ่งที่ดีมาให้เราเอง ให้กับเพื่อนๆ ที่กำลังวิ่งต ามหาสิ่งที่ดีที่สุดให้ตัวเอง แต่กลับไม่เคยมองสิ่งที่ตัวเองทำเลยสักครั้ง แต่วันนี้ไปดูกันว่าหากเราเป็นคนซื่อสัตย์ ทำไมวันเวลาถึงจะมอบสิ่งที่ดีให้กับเราเอง
ซื่อสัตย์ ถูก ช ายนามว่า ฉลาด ปล่อยไว้ที่เกาะร้างกลางทะเล ซื่อสัตย์พย าย ามคิดหาวิธีที่จะกลับขึ้นฝั่ง สิ่งที่ซื่อสัตย์หวังก็คือ จะมีเรือซักลำผ่าน มาทางนี้บ้างซื่อสัตย์ก็ได้ยินเสียงเพลงแววมาแต่ไกล ซื่อสัตย์รีบมองไปยังต้นเสียงนั้น
มีเรือลำหนึ่งกำลังมุ่งมายังเกาะนี้ บนเรือลำนั้น มีธงผืนเล็กโบกสะบัด อยู่บนธงนั้นเขียนคำว่า ความสุข ที่แท้เป็นเรือของความสุขนั่นเองซื่อสัตย์จึงตะโกนเรียกเรือ ของความสุข ความสุข ความสุข ผมคือซื่อสัตย์ คุณช่วยพาผมขึ้นฝั่งได้ไหม เมื่อความสุขได้ยิน ก็พูดกับซื่อสัตย์ว่าไม่ได้หรอ ก
หากผมพาคุณขึ้น มาด้วยผมจะหมดสุข คุณดูสิ ผู้คน มากมายในสังคมยุคนี้ ที่พูดความจริงแล้วกลับไม่มีความสุข ขอโทษนะซื่อสัตย์ผมรับคุณขึ้น มาไม่ได้พูดเสร็จ ความสุขก็จ ากไป ผ่านไปสักครู่หนึ่ง ตำแหน่ง ก็ผ่าน มาซื่อสัตย์ตะโกนเรียกตำแหน่ง ตำแหน่ง ตำแหน่ง ผมคือซื่อสัตย์ ผมขออาศัยเรือของคุณขึ้นฝั่งได้ไหม
ตำแหน่งพอได้ยิน ก็รีบหันหัวเรือให้ห่างออ กไป จากนั้นก็หัน มาพูดกับซื่อสัตย์ว่า ไม่ได้ ไม่ได้ ซื่อสัตย์คุณจะขึ้น มาอยู่กับผมไม่ได้ คุณรู้ไหม ตำแหน่งที่ผมได้มานั้น มันย ากเย็นสักเพียงใด หากผมพาซื่อสัตย์อย่ างคุณมาอยู่ด้วย ผมก็จะสูญเสียตำแหน่งไปแน่ๆ
เพราะ ตำแหน่งนี่ผมได้มาด้วยความไม่ซื่อสัตย์ ยังไงผมไม่ขออยู่ร่วมกับคุณ ซื่อสัตย์น้ำต าคลอเบ้ า มองตำแหน่งที่รีบออ กเรือจากไปอย่ างสิ้นหวัง รู้สึกสับสนในตนเองเป็นอย่ างยิ่ง หรือ ในปัจจุบันนี้ ไม่มีใครต้องการ ซื่อสัตย์แล้วอยู่ๆ ท่วงทำนองที่ไม่ค่อยจะเข้ากันนัก ก็แว่วดังขึ้น มา เรือลำหนึ่งบรรทุก แข่งขัน เป็นจำนวน มาก
ผ่าน มาซื่อสัตย์จึงตะโกนเรียก. แข่งขัน แข่งขัน ผมขอขึ้นเรือของคุณได้ไหม แข่งขันถามกลับมา คุณเป็นใคร คุณมีประโยชน์แค่ไหนกับพวกเรา ซื่อสัตย์ไม่อย ากพูดอะไรมาก เพราะเกรงว่าจะพลาดโอกาสอีกแต่ซื่อสัตย์ก็คือซื่อสัตย์
ยังไงก็พูดความจริงเสมอ ผมคือซื่อสัตย์ห๊า คุณคือซื่อสัตย์ หากพวกเรามีคุณอยู่ด้วย เราจะแข่งขันเอาชนะอะไรกับใครที่ไหนได้พูดเสร็จ แข่งขันก็หันหัวเรือจากไปอย่ างรวดเร็ว ในขณะที่ซื่อสัตย์กำลังสิ้นหวัง อยู่ๆ ก็มีน้ำเสียงอันเมตต าดังขึ้นว่า ลูกจ๋า ขึ้นเรือเถิดเมื่อซื่อสัตย์เงยหน้าขึ้น มอง ก็เห็นผู้เฒ่าคนหนึ่งยืนอยู่บนเรือฉันคือ กาลเวลา
กาลเวลาแนะนำตัว ทำไมต้องมาช่วยผมครับ ซื่อสัตย์ถามออ กไปด้วยความสงสัย มีแต่กาลเวลาเท่านั้นที่รู้ว่าซื่อสัตย์มีค่ามากเพียงใด กาลเวลาพูดออ กไปด้วยรอยยิ้ม กาลเวลาได้เล่าให้ซื่อสัตย์ฟังว่า พบ.. ความสุข ตำแหน่ง แข่งขัน ที่ต่างก็เรือล่มอยู่กลางทะเล ตัวข้ากาลเวลาในอ ดีต เคยเป็นทั้ง ความสุข ตำแหน่ง
และ แข่งขัน มาหมดแล้ว สิ่งที่ข้าได้เรียนรู้ก่อน มาเป็นกาลเวลา คือ ทุกสิ่งที่เคยเป็น ความสุขจะห า ยไปถ้าไม่มีความซื่อสัตย์ ตำแหน่งที่ได้มาก็เป็นตำแหน่งจอมปลอม การแข่งขันก็จะได้ชัยชนะอยู่ได้ไม่นาน ก็จะล้มเหลวไม่เป็นท่า จงเป็นคนซื่อสัตย์ เพราะเวลาเท่านั้นที่จะคัดสิ่งที่ดีให้กับคุณ
ที่มา k h a o n a r o o, v e r r y s m i l e j u n g
