วันนี้เราอย ากที่จะพาเพื่อนๆ ไปเรียนรู้ข้อคิดการใช้ชีวิตและการดูแลพ่อแม่ กับบทความ คนกตัญญูต่อพ่อแม่ ไม่ได้วัดกันที่จำนวนเงินที่ให้ไป ไปดูกันว่าทำไมความกตัญญูต่อพ่อแม่ ถึงไม่ได้วัดกันที่จำนวนเงินที่ให้พ่อแม่ไป
คนเป็นลูก แน่นอนค่ะว่าย่อมจะต้องตอบแทนบุญคุณ หรือ กูแลพ่อแม่ ย า มที่พ่อแม่ชรา และเริ่มจะทำงานไม่ไหวแล้ว แต่หากบางบ้าน พ่อแม่นั้นยังสามารถดูแลตัวเองได้ พึ่งพาตัวเองได้ ก็ยังไม่ใช่หน้าที่ของลูกที่จะต้องตอบแทนในทันควร เพียงแต่เป็นคนดี และไม่ทำให้พ่อแม่เดือ กร้อนหรือรู้สึกลำบากใจ หรือ ทุ ก ข์ ใจ นั่นก็คือการตอบแทนบุญคุณแล้ว เราจะให้ลูกทำอย่ างไร หากเขาเงินเดือนแค่ 9000 บาท ใช้คนเดียวก็แทบไม่เหลือเก็บ เขาจะเอาเงินที่ไหน มาเลี้ยงพ่อแม่
เราจะทำอย่ างไร หากลูกมีปัญหา ไม่สามารถให้เงินพ่อแม่ได้เยอะๆ เช่นลูกช ายของคนข้างบ้าน พอ กีเรา ไปเจอบทความดีๆ จากเฟสบุ๊คส่วนตัวของ Tukky และเห็นว่าเขาเขียนไว้ดีนะโดยโพสต์ระบุว่า
‘ อย่ าวัดความกตัญญูจากจำนวนเงิน คนบางคนไม่เคยให้เงินพ่อแม่แม่แต่บาทเดียวแต่ไม่เคยสร้างความเดือนร้อนให้ครอบครัวนี่ก็ถือว่าเป็นคนกตัญญูแล้วไม่ทำให้พ่อแม่ ทุ ก ข์ ใจนั่นบุญแล้ว ให้พ่อแม่มาก มันเป็นโอกาสของแต่ละคน คนบางคน มีโอกาสมากกว่าคนอื่น ก็ให้เยอะกว่าใครแต่ใช่คุณคือบุตรที่ดี อย่ าวัดค่าของเงินด้วยผลกตัญญู บอกเลย ไม่ชอบ มีมากก็ให้ไปก็ดี ก็ทำ คน มีน้อยเค้าก็อ ย า กจะให้แต่เค้าไม่มีโอกาสนั้น เราคนนึงไม่ชอบแสดงบทบาทการให้เงินกับพ่อแม่ ต่อหน้า พี่ช ายหรือน้องสาวเรา เพราะเราแคร์ความรู้สึกคนใกล้ตัวที่มีโอกาสน้อยกว่าเรา’
เราอ่านแล้วก็นั่งคิดตาม หากพูดว่าจริง มันก็แล้วแต่มุมมองของคน แต่พ่อแม่บางคน ก็มีลูกเมื่อตัวเองยังไม่พร้อม แม้แต่ตัวเองก็ยังไม่เคยดูแลพ่อแม่ตัวเองเลย แต่คาดหวังว่าจะต้องเลี้ยงลูกให้เติบโตมาและมาเลี้ยงดูตัวเอง แต่ก็ให้เขาแบบข า ดๆ เหลือๆ ชุดนักเรียนก็ใส่ตัวเก่าอยู่สองสามปี ทั้งๆ ที่เพื่อนๆ ได้ใส่ชุดใหม่ทุกปี
ลูกข้างบ้านได้เรียนพิเศษ มีอนาคต ได้เรียนเปียโน เรียนดนตรี ได้ไปเที่ยว ไปทัศนศึกษา แต่ลูกตัวเองกลับไม่ได้รับสิ่งเหล่านั้น เด็กบางคนเกิดมาแทบไม่เคยได้เล่นเป็นเด็กด้วยซ้ำ โตมาก็ต้องทำงาน ไม่มีโอกาสแสวงหาสิ่งดีๆ ให้กับชีวิตตัวเอง สุดท้ายก็โตมาเป็นลูกจ้าง ทำงานโรงงาน ค่าแรงวันละ 300 เลี้ยงตัวเองยังไม่รอ ก เขาจะไปเลี้ยงใคร? ต่างกับเด็กบางคน พ่อแม่แทบจะปูพรมแดงให้เดินในทุกๆ ที่ ที่ได้ย่ างกราย อ ย า กกินอะไรก็ได้กิน อ ย า กเล่นอะไรก็ได้เล่น เลี้ยงดูปูเสื่ออย่ างดีแต่กลับนำแต่ความเดือ กร้อน มาให้ ไม่เชื่อฟังคำสั่งสอนสักอย่ าง
เห็นไหมคะว่า การเลี้ยงดูก็ต่างกัน เด็กโตมาต่างกัน พ่อแม่ก็สอนต่างกัน ดังนั้น เราไม่สามารถตัดสินใครได้แม้แต่คนเดียว พี่น้องที่ให้เงินพ่อแม่เพียงเดือนละ 1 พันบาท นั่นอาจจะเป็นเงินเก็บทั้งหมดในแต่ละเดือนของเขาก็ได้ กลับอีกคนที่ให้พ่อแม่เดือนละ 5 พันบาท เขาอาจจะหาได้เดือนละ 1 แสนบาทก็ได้
การไม่ให้เงินพ่อแม่ ไม่ใช่คนไม่ดี การไม่ซื้ อของกลับบ้านนอก ไม่ใช่ลูกไม่ดี การไม่กลับไปเยี่ยมบ้านในช่วงเทศกาลไม่ใช่คนไม่ดี ทุกคน มีวาระ หน้าที่ แตกต่างกัน จงมั่นทำตนให้เกิด ป ร ะ โ ย ช น์ ในทางที่ตนถนัด และไม่เบียดเบียนใคร นั่นสำคัญ !!!
ชีวิตคนเรา ไม่เท่ากัน !!!!!
ฝากให้คิด !!!!!!!!
ที่มา Tukky, parinyacheewit
