วันนี้เราอย ากที่จะพาเพื่อนๆ ไปเรียนรู้ข้อคิดการใช้ชีวิต กับบทความ หากคุณเป็นคนซื่อสัตย์ เวลาจะคัดสรรสิ่งที่เข้ามาให้คุณเอง ไปดูกันว่าทำไมวันเวลาถึงจะคัดสรรสิ่งที่ดีเข้ามาในวันที่เป็นคนซื่อสัตย์มากพอ
ซื่อสัตย์ ถูก ช ายนามว่า ฉลาด ปล่อยไว้ที่เกาะร้างกลางทะเล ซื่อสัตย์พย าย ามคิดหาวิธีที่จะกลับขึ้นฝั่ง สิ่งที่ซื่อสัตย์หวังก็คือ จะมีเรือซักลำผ่าน มาทางนี้บ้างซื่อสัตย์ ก็ได้ยินเสียงเพลงแววมาแต่ไกล ซื่อสัตย์รีบมองไปยังต้นเสียงนั้น มีเรือลำหนึ่งกำลังมุ่งมายังเกาะนี้ บนเรือลำนั้น มีธงผืนเล็กโบกสะบัดอยู่บนธง นั้นเขียนคำว่า ความสุข ที่แท้เป็นเรือของความสุขนั่นเองซื่อสัตย์จึงตะโกนเรียกเรือของ ความสุข ความสุข ความสุข
ผมคือซื่อสัตย์ คุณช่วยพาผมขึ้นฝั่งได้ไหม เมื่อความสุขได้ยิน ก็พูดกับซื่อสัตย์ ว่าไม่ได้หรอ ก หากผมพาคุณขึ้น มาด้วยผมจะหมดสุข คุณดูสิ ผู้คน มากมายในสังคมยุคนี้ที่พูดความจริงแล้วกลับไม่มีความสุข ขอโทษนะ ซื่อสัตย์ ผมรับคุณขึ้น มาไม่ได้พูดเสร็จความสุข ก็จากไปผ่านไปสักครู่หนึ่ง ตำแหน่ง ก็ผ่าน มาซื่อสัตย์ ตะโกนเรียกตำแหน่ง ตำแหน่ง ตำแหน่ง ผมคือซื่อสัตย์ ผมขออาศัยเรือของคุณขึ้นฝั่งได้ไหม
ตำแหน่งพอได้ยิน ก็รีบหันหัวเรือให้ห่างออ กไป จากนั้นก็หัน มาพูดกับซื่อสัตย์ว่า ไม่ได้ ไม่ได้ ซื่อสัตย์คุณจะขึ้น มา อยู่กับผมไม่ได้ คุณรู้ไหม ตำแหน่งที่ผมได้มานั้น มันย ากเย็นสักเพียงใด หากผมพาซื่อสัตย์ อย่ างคุณมาอยู่ด้วย ผมก็จะสูญเสียตำแหน่งไปแน่ๆ เพราะตำแหน่งนี่ผมได้มาด้วยความไม่ซื่อสัตย์ ยังไงผมไม่ขออยู่ร่วมกับคุณ ซื่อสัตย์น้ำต าคลอเบ้ามองตำแหน่งที่รีบออ กเรือจากไปอย่ างสิ้นหวังรู้สึกสับสนในตนเอง เป็นอย่ างยิ่งหรือในปัจจุบันนี้ ไม่มีใครต้องการซื่อสัตย์แล้วอยู่ๆ ท่วงทำนองที่ไม่ค่อยจะเข้ากันนัก ก็แว่วดังขึ้น มา
เรือลำหนึ่งบรรทุก แข่งขัน เป็นจำนวน มากผ่าน มาซื่อสัตย์จึงตะโกนเรียก. แข่งขัน แข่งขัน ผมขอขึ้นเรือของคุณได้ไหม แข่งขันถามกลับมา คุณเป็นใคร คุณมีประโยชน์แค่ไหนกับพวกเราซื่อสัตย์ไม่อย ากพูดอะไรมาก เพราะเกรงว่าจะพลาดโอกาส อีกแต่ซื่อสัตย์ก็คือซื่อสัตย์ ยังไงก็พูดความจริงเสมอ ผมคือซื่อสัตย์ห๊า คุณคือซื่อสัตย์ หากพวกเรามีคุณอยู่ด้วย เราจะแข่งขันเอาชนะอะไรกับใครที่ไหนได้พูดเสร็จ แข่งขันก็หันหัวเรือ จากไปอย่ างรวดเร็ว ในขณะที่ ซื่อสัตย์กำลังสิ้นหวัง อยู่ๆก็มีน้ำเสียงอันเมตต าดังขึ้นว่า ลูกจ๋า ขึ้นเรือเถิด
เมื่อซื่อสัตย์เงยหน้าขึ้น มอง ก็เห็นผู้เฒ่าคนหนึ่งยืนอยู่บนเรือ ฉันคือ กาลเวลา กาลเวลาแนะนำตัว ทำไมต้องมาช่วยผมครับ ซื่อสัตย์ถามออ กไปด้วยความสงสัยมีแต่กาลเวลาเท่านั้นที่รู้ว่าซื่อสัตย์มีค่ามากเพียงใด กาลเวลาพูดออ กไปด้วยรอยยิ้มกาลเวลา ได้เล่าให้ซื่อสัตย์ฟังว่า พบ.. ความสุข ตำแหน่ง แข่งขัน ที่ต่างก็เรือล่มอยู่กลางทะเล ตัวข้ากาลเวลาในอดีต เคยเป็นทั้งความสุข ตำแหน่ง และ แข่งขัน มาหมดแล้ว สิ่งที่ข้าได้เรียนรู้ ก่อน มาเป็นกาลเวลา คือ ทุกสิ่งที่เคยเป็น ความสุขจะห า ยไปถ้าไม่มีความซื่อสัตย์
ตำแหน่งที่ได้มาก็เป็นตำแหน่งจอมปลอม การแข่งขันก็จะได้ชัยชนะอยู่ได้ไม่นานก็จะล้มเหลวไม่เป็นท่า จงเป็นคนซื่อสัตย์ เพราะเวลาเท่านั้นที่จะคัดสิ่งที่ดีให้กับคุณ
ที่มา k h a o n a r o o, v e r r y s m i l e j u n g
